شیوه ی شاعری
بیش ترین مسائلی که منوچهری در زندگی با ان ها سر وکار داشته در شعر وی نیز انعکاس یافته است. رنگارنگی تشبیهات او در وصف طبیعت و گل وگیاه و پرندگان خوش اواز در واقع تصویر خاطرات ایامی است که او در گرگان و طبرستان گذرانده است. حتی وصف کاروانگاه ها و ربع و اطلال و دمن و حرکت شبانه ی شتران با ان جرس های خوش اواز را که در شعر منوچهری برجستگی و جلوه ی خاصی یافته است برخی به خاطرات ایام کودکی او از بیابان های دامغان مربوط میدانند و نه یک سره تجربه ای تقلیدی که از طریق مطالعه در دیوان های شاعران تازی به او رسیده باشد.
منوچهری علاوه بر تازی دانی از دانش های زمان خود مانند نحو,طب,نجوم و موسیقی اگاه بود و اصطلاحات و وازه های خاص ان علوم را در شعر خویش به کار برده است همین امر بر دشواری شعر او بیش از پیش افزوده است.
منوچهری قالب مسمط را برای اولین بار در شعر فارسی پدید اورده و در میان
همه ی گویندگان پارسی زبان,در سرودن مسمط سرامد شده است. موضوع مسمط های منوچهری عموما وصف و خمریه و ستایش است و در بیش تر ان ها تشبیهات زیبا و خیال اندیشی های بدیع به کار رفته است
نظرات شما عزیزان:
|
تبادل
لینک هوشمند
منوچهری
نويسنده: 
